هدف‌ این‌ استاندارد، تجویز رویه‌های‌ حسابداری و افشای‌ مناسب‌ برای‌ اجاره‌های‌ سرمایه‌ای‌ و عملیاتی‌ توسط‌ اجاره‌دهنده‌ و اجاره‌کننده‌ است‌ و در مواردی همچون، قراردادهای‌ اجاره‌ برای‌ اکتشاف‌ یا بهره‌برداری از منابع‌ طبیعیی مانند نفت‌، به کار می‌رود.

هدف‌ این‌ استاندارد، تجویز نحوه‌ حسابداری‌ داراییهای‌ نامشهود است‌. موضوعات اصلی‌ در حسابداری‌ داراییهای‌ نامشهود عبارت‌ از معیارها و زمان‌ شناخت‌ دارایی‌، تعیین‌ مبلغ‌ دفتری (شامل‌ هزینه‌ استهلاک‌) و موارد افشاست.

دامنه کاربرد این استاندارد، باید برای‌ ارائـه‌ داراییهای‌ جاری‌ و بدهیهای‌ جاری‌ در ترازنامه‌ بکار گرفته‌ شود.

هدف این استاندارد تجویز نحوه حسابداری درآمدها و هزینه‌های مرتبط با پیمانهای بلند مدت در صورتهای مالی پیمانکار است

دامنه کاربرد این استاندارد، باید برای‌ حسابداری‌ مخارج‌ تأمین‌ مالی‌ بکار گرفته‌ شود. لازم به ذکر است که مخارج‌ واقعی‌ یا انتسابی‌ به‌ حقوق‌ صاحبان‌ سرمایه‌، در این‌ استاندارد مطرح‌ نمی‌شود.

هدف این استاندارد، تشخیص واحدهای تجاری در مرحله قبل از بهره‌برداری و تجویز گزارشگری مالی پاره‌ای اطلاعات خاص درباره آنها در مرحله قبل از بهره‌برداری است و دامنه کاربرد آن، صورتهاى مالى واحدهاى تجارى در مرحله قبل از بهره‏‌بردارى می‌باشد.

دامنه کاربرد این استاندارد، به نحوه حسابداری سرمایه‌گذاریها و الزامات افشای اطلاعات مربوط و همینطور نحوه‌ حسابداری‌ سرمایه‌گذاری در واحدهای‌ تجاری‌ فرعی می‌پردازد.

الزامات این استاندارد، همچنین می‌تواند به عنوان بهترین الگوی عمل حسابداری کمکهای بلاعوض و سایر اشکال کمک دریافتی از منابع غیر دولتی مورد استفاده قرار گیرد.

هدف استاندارد حسابداری شماره 12، تعیین الزامات افشا در صورتهای مالی واحد تجاری برای جلب نظر استفاده‌کنندگان به این امر است که وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف‌پذیری مالی واحد تجاری ممکن است تحت تأثیر وجود اشخاص وابسته، و معاملات و مانده حسابهای فیمابین قرار گرفته باشد.

هدف‌ این‌ استاندارد، تجویز نحوه‌ حسابداری‌ داراییهای ‌‌ثابت مشهود است تا‌ استفاده‌کنندگان صورتهای مالی بتوانند اطلاعات مربوط به سرمایه‌گذاری واحد تجاری در این داراییها و تغییرات آن را تشخیص دهند.